Kat Lister จะทำอย่างไรเมื่อสามีของเธอเสียชีวิตด้วยเนื้องอกในสมอง ปล่อยให้เธอเป็นม่ายในวัย 30 ปี เสียใจอย่างเห็นได้ชัด แต่แล้วก็พยายามหัวเราะด้วย ที่นี่เธออธิบายว่าทำไม
ฉันไม่ได้คลั่งไคล้ปาร์ตี้ในบ้านและอันนี้ก็ไม่เชื่อฉันเป็นอย่างอื่น วันศุกร์เที่ยงคืนแล้ว ฉันกำลังส่งข้อความหาเพื่อนรักจากมุมมืดข้างตู้เย็น “บางครั้งฉันก็กังวลว่าฉันจะได้รับสินค้าเสียหาย” ฉันพิมพ์หมายถึงการจู่โจมเข้าสู่โลกแห่งการออกเดทครั้งล่าสุดของฉันในฐานะแม่ม่ายอายุ 30 ปี ฉันดูจุดไข่ปลา WhatsApp กะพริบบนหน้าจอ
“อะไรนะ เหมือนแปรงสีฟันใช้แล้วเหรอ” เขายิงกลับ
“ครับ” ผมพิมพ์ยิ้มๆ “ขนแปรงทั้งหมดของฉันอยู่ในความระส่ำระสาย”
การแลกเปลี่ยนเช่นนี้เกิดขึ้นเป็นประจำในโลกของฉัน และพวกเขาเริ่มต้นได้ทันทีหลังจากที่สามีของฉันเสียชีวิตจากเนื้องอกในสมองในปี 2018 ในช่วงแรกๆ นั้น บางครั้งโฆษณาแบบตึงเป็นวิธีเดียวที่ฉันสามารถดับไฟภายในได้ ฉันไม่ได้โกรธแค่ความตาย ฉันโกรธความตายที่ฉันเห็น ความวิปริตของการสูญเสียบุคคล ทีละน้อย เหมือนกับแสงไฟที่ดับในตึกสูงระฟ้าในห้องสว่างไสว เอาความโกรธแบบนั้นไปไว้ไหน? ฉันใส่มันลงไปในส่วนที่พูดออกมาอย่างมีไหวพริบของฉัน: ลงไปที่ผับ ที่ห้องจัดงานศพ บนม้านั่งในสวนสาธารณะจำนวนนับไม่ถ้วน
‘บางคนถูก gobsmacked ที่เราเคยพูดเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้’ เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันกล่าวว่า ‘แต่มีอะไรอีกบ้าง’
“ฉันกำลังส่งตัว Raquel Welch” ฉันพูดไม่ออกกับเพื่อนๆ ไม่กี่สัปดาห์หลังจากที่สามีของฉันเสียชีวิต เย็นวันนั้น ฉันสวมชุดลายเสือดาวที่เพิ่งซื้อมาใหม่ โดยรู้ดีว่าการเสียดสีของฉันคือการเตะแผงลอย ซึ่งเป็นวิธีที่จะต่อสู้กับการควบคุมบางอย่าง เรื่องตลกแบบนี้ช่วยให้ฉันกอบกู้ตัวเองในยามที่บอบช้ำได้ แต่ก็เป็นวิธีท้าทายสิ่งรอบตัวด้วย ผมเห็นอกเห็นใจจากคนที่ฉันแทบไม่รู้จัก การเอียงศีรษะอย่างงุ่มง่ามที่งานเลี้ยงวันเกิดและงานเลี้ยงสังสรรค์ ฉันรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ฉันพูดถึงชื่อสามีของฉัน
“ฉันจำได้ว่าบางคนถูก gobsmacked ว่าเราเคยล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้” เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันพูดเมื่อฉันเตือนเขาถึงการแลกเปลี่ยนข้อความของเรา “แต่มีอะไรอีกล่ะ” เมื่อคุณพบว่าตัวเองกำลังแอบล้อเล่นกับสามีที่เสียชีวิตไปแล้ว คำตอบก็ค่อนข้างชัดเจน: ไม่มาก แทนที่จะใช้เหตุผลนิยมใดๆ การแสดงตลกสามารถเป็นเครื่องมือในการปลดปล่อยในช่วงเวลาแห่งความเศร้าโศก ซึ่งเป็นวิธีการสะท้อนและสะท้อนความไร้สาระของความตายด้วยตัวมันเอง และเชื่อฉันเมื่อฉันพูด มันมักจะรู้สึกไร้สาระอย่างเจ็บปวด
“เขาไม่ควรจะตายในทันทีทันใด แน่นอน” ทอว์ นี พ ลาติ ส นักแสดงและนักแสดงตลกหญิงม่าย กล่าว ครั้งแรกที่ฉันพบพลาติสในช่วงที่ท้าทายเป็นพิเศษในความเป็นม่ายของฉัน เป็นตัวอย่างที่สำคัญของความไร้สาระอันแสนเจ็บปวดนั้น เย็นวันก่อน ฉันได้เชิญไปทานอาหารเย็นที่แฟลตของฉัน ครั้งแรกที่ฉันอยากทำแบบนั้น และเมื่อฉันหั่นและหั่นสี่เหลี่ยมลูกเต๋า ฉันก็ต่อสู้กับความแปลกประหลาดของการทำทาโก้ผู้ชายคนนี้ในห้องเดียวกับที่ เมื่อ 18 เดือนก่อน สามีของฉันเป็นโรคหลอดเลือดสมองครั้งที่สอง เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันแบ่งปันความกังวลในการออกเดทกับเพื่อน และเธอก็ส่งต่อInstagram ของ Platis ให้ฉันข้อมูลส่วนตัว. ฉันคลิกที่วงล้อของเธอและดู Platis รดน้ำต้นไม้ในบ้านในห้องครัวที่ดูเหมือนของฉัน “เมื่อตระหนักว่าฉันสามารถชุบชีวิตต้นไม้ได้ แต่ไม่ใช่สามีของฉัน” อ่านคำบรรยายใต้ภาพด้านล่าง – และฉันก็หัวเราะ เหมือนกับเส้นชีวิตในความมืด ฉันถูกพบและถูกยึดคืนในทันที
“ฉันกำลังพยายามคิดออกฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า? และถ้าฉันไม่ได้ทำอะไรผิดใครจะเข้าใจสิ่งนี้” Platis พูดถึงอารมณ์ขันที่เธอพบทันทีในความเศร้าโศกของเธอ สองปีต่อมา นักแสดงตลกที่ช่วยฉันในวันนั้น กำลังคุยกับฉันจากบ้านของเธอในซานดิเอโก Platis อายุน้อยกว่าฉันเจ็ดปีเมื่อเธอเป็นม่ายในปี 2019 ตอนอายุ 28 ปี สามีของเธอป่วยหนักเช่นเดียวกับฉัน แต่ไม่เหมือนของฉัน การตายของเขาเกิดขึ้นอย่างกะทันหันและไม่คาดคิดเมื่อเธอพบเขาบนพื้นห้องครัวของเธอ ตลกเป็นวิธีทันทีในการควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ และประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา เมื่อรถพยาบาลมาถึง เธอแหย่เรื่องตลกเกี่ยวกับการรักษาศพสามีของเธอ และหน่วยแพทย์ก็หัวเราะ “ฉันหัวเราะไปกับพวกเขา” เธอบอกฉัน “และนั่นทำให้ฉันโล่งใจ ฉันรู้ในขณะนั้นว่าต่อให้คนเดียวในโลกที่เคยทำให้ฉันรู้สึกรักหายไป อย่างน้อยฉันก็สามารถทำให้คนอื่นหัวเราะได้ และนั่นให้ความรู้สึกใกล้เคียงกับความรัก”
สองปีครึ่งต่อมา Platis ยังคงทำให้ผู้คนหัวเราะกับ พอดคาสต์ Death Is Hilarious ของเธอ ซึ่งเป็นหน่อที่เป็นบัญชี Instagram ที่นักแสดงตลกแบ่งปันวงล้อที่รอบคอบและขี้ขลาดที่จัดการกับข้อห้ามของความเศร้าโศกและหญิงม่าย ไม่เพียงเท่านั้น ตอนนี้เธอยังเป็น CEO ของมูลนิธิ Death Is Hilarious Grief Relief Foundationที่ดำเนินการสนับสนุนในขณะเดียวกันก็แสดงให้กับกลุ่มความเศร้าโศกที่ติดต่อกับเธอ
เช่นเดียวกับแนวทางของฉันเอง เธอบอกฉันล้อเล่นช่วยชีวิตเธออย่างแท้จริง “ฉันไม่คิดว่ามีใครนอกจากจอร์จรักฉันในโลกนี้ และฉันอยู่คนเดียว” เธอกล่าว สำหรับ Platis พลังของอารมณ์ขันในช่วงเวลาที่บอบช้ำนั้นมีรากฐานมาจากความเป็นอิสระ – “เพราะฉันเลือกมองสิ่งที่น่ากลัว และถ้าคุณสามารถมองดูสิ่งน่ากลัวนั้นและหัวเราะเยาะมันได้? มันช่วยลดความกลัวได้มากจริงๆ”
ความเศร้าโศกไม่เคยหมดไป เธอตั้งข้อสังเกตอย่างถูกต้อง มันแค่เปลี่ยนแปลงไปเหมือนฤดูกาล ในปีที่ผ่านมา ภาพสเก็ตช์ของเธอได้บอกเล่าถึงความกลัวของตัวเองเกี่ยวกับความเป็นม่ายสาวของฉันในระยะต่อไป ความวิตกกังวลของฉันเกี่ยวกับเรื่องเพศและการออกเดท และวลีที่น่าสยดสยองที่เรายังคงใช้เมื่อเราพูดถึงความเศร้าโศก – ก้าวต่อไป “ฉันมีความกังวลเกี่ยวกับคนที่พูดสิ่งที่จะจุดประกายความรู้สึกผิดและความอับอายให้กับหญิงม่าย” เธอกล่าว “มีข้อห้ามมากมายที่นี่ เพราะมีความตาย แต่ก็มีผู้หญิงพูดถึงเรื่องเพศด้วย” Platis จัดการกับเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ ” wid-hoe .” ของเธอ” เป็นคำศัพท์ที่ฉันไม่เคยพบมาก่อน แต่คำที่เล่นอย่างกล้าหาญกับความสับสนที่มีเขาจนทำให้หญิงม่ายหลายคนประสบกับความเศร้าโศกในช่วงแรก ๆ ของพวกเขา ทำให้มันกลายเป็นเรื่องตลก เชื่อมโยงได้ – และที่สำคัญที่สุดคือเรื่องปกติ “ยังมีสังคมส่วนใหญ่ที่มีความเชื่อที่เก่าแก่มากเมื่อพูดถึงวิธีที่ใครบางคนควรไว้อาลัย” Platis กล่าว ความเก่าแก่นี้สามารถนำไปใช้กับภาษาแห่งความเศร้าโศกได้เช่นกัน
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงบอกว่าฉัน ‘Iost’ สามีของฉัน ไม่ใช่ว่าฉันใส่กระเป๋าสตางค์ผิด” ฉันพูดกับ Zoom อีกครั้งที่โทรไปอเมริกาในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
“คุณสูญเสียเขา? งั้นเราไปหาเขากันดีกว่า!” มาถึงคำตอบ
ฉันรู้จัก Ben Wassermanนักแสดงตลกแนวสแตนด์อัพในนิวยอร์กผ่านพอดคาสต์ Death Is Hilarious ของ Platis เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตในปี 2560 มันทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ของการสูญเสียที่กระทบกระเทือนจิตใจเพิ่มเติม เจ็ดคนที่รักในสามปี: ปู่ของเขา เพื่อนสี่คน ลุงของเขา (“ผู้ชายทุกคนในชีวิตแม่ของฉัน”) ฉันติดต่อกับ วาสเซอร์แมนเพราะว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันสงสัยว่ามีประโยชน์สำหรับการแสดงตลกในช่วงเวลาที่บอบช้ำหรือไม่ ซึ่งเป็นฟังก์ชันที่จำเป็นสำหรับมัน และถ้าใครรู้ ต้องเป็นเขาแน่นอน
“ส่วนหนึ่งของฉันอยากจะพูดอย่างเด่นชัดว่าไม่มีอรรถประโยชน์สำหรับการแสดงตลกอย่างแน่นอน” เขาหัวเราะ “ตลกสามารถถูกตัดขาดจากโลกและทุกคนจะโอเค” อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่มั่นใจนัก “การบาดเจ็บทุกชนิดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้น มันมีความลึกลับเพราะดูคุ้นเคย แต่ทุกอย่างกลับรู้สึกแย่ ฉันคิดว่าความสุขและเสียงหัวเราะเป็นเพียงภาพสะท้อนที่แตกต่างกันของสิ่งที่เป็นปกติ เช่นเดียวกับความสิ้นหวังและความโศกเศร้า ฉันคิดว่าประโยชน์ของการหัวเราะคือทำให้เรากลับมารู้สึกโอเค”
